Błaganie Najświętszego Sakramentu. Wyjęte z dzieł św. Teresy.

Kategoria: Eucharystyczne

Utworzono: sobota, 29, listopad 2014 09:24

Błaganie Najświętszego Sakramentu. Wyjęte z dzieł św. Teresy.

O mój Boże! wysłuchaj z głębokości płynącej modlitwy, którą zanoszę do Ciebie i łączę z modłami Kościoła Twojego, z głosem wiernych od Ciebie samego wybranych, oddychających jedynie chwałą Boskiego Syna Twojego, gotowych jeno na służenie Tobie, miłujących samego tylko Ciebie, i przekładających najokropniejsze katusze i śmierć nawet samą, nad obrazę Ciebie. Wyznaję, że tak wielki grzesznik jak ja, niegodzien jest, aby modły swoje łączył z tak czystymi modlitwami wybranych Twoich. Nie miałbym nawet nadziei, że ich łaskawie wysłuchać raczysz, gdyby ich nie uprzedzały zasługi ukochanego Syna Twojego, krew którą za mnie i za bliźnich moich przelał, i dobroć Twoja bez granic. O Boże wszechmocny i najlepszy Ojcze! miał żebyś zapomnieć tyle obelg i złorzeczeństw na Syna ukochanego Twojego włożonych, tyle cierpień przezeń poniesionych? Skoro Zbawiciel świata poddał się dla przypodobania Tobie pod Twoje rozkazy, skoro nas umiłował, kiedy tego chciałeś: czyliż Twoje serce ojcowskie, gorejące miłością dla niego, będzie zimne na widok świeżych obelg, których On jest przedmiotem, w tej tajemnicy niepojętej, ofiarowanej przezeń codziennie za nas przed Twoją sprawiedliwością i miłosierdziem? Czyliż dozwolisz Panie! aby bezbożność i odszczepieństwo zuchwale biegły do obrazy Najświętszego Sakramentu Ciała i Krwi Pańskiej; aby bezkarnie ścigały, bo a że do ołtarzy Twoich świętych, i wypędzały Świętego Świętych, z jego własnego przybytku? Taż to jest nagroda jego ku nam miłości? Czyliż nie dosyć, o mój Boże! iż przez czas pobytu swego na świecie, był pogardzony od ludzi, ubogi, błąkający się, nie mający kamienia, na którym by głowa jego spoczęła? Będą że jeszcze teraz śmieli wydzierać mu to schronienie, które wybrał dla swoich przyjaciół, gdzie ich przyjmuje, karmi chlebem z niebios, chlebem, który leczy słabych i dodaje męstwa potrzebnego w ich przygodach i pracach? Nie uczynił że za dosyć, przez swoją mękę i śmierć za grzech pierworodny, którym Adam zaraził wszystkich następców swoich. Czyliż to w każdym razie, gdy ludzie obrażają Cię nowymi grzechami, czyliż, mówię, Baranek bez zmazy, wzór dobroci i miłosierdzia jest obowiązany do nowego zadośćuczynienia? Nie dozwalaj tego, o Władco wszechmocny nieba i ziemi! uspokój swój gniew sprawiedliwy, odwróć Twoje oczy od naszych występków i zatrzymaj nad tą krwią, która wzywa miłosierdzia Twego, która płynęła tylko dla naszego odkupienia. Do jego zasług nieskończonych przyłącz jego najdroższej Matki, Męczenników, i wszystkich Świętych zasługi, których całe życie było dla Ciebie ciągłą i przyjemną ofiarą. Lecz, o Panie! któż jestem, który się ośmielani tak Cię prosić w imieniu wszystkich? Skończę tak, jak zacząłem: wyznam moją nikczemność, moją niegodność, i prosić Ciebie będę Boże miłosierdzia! o przebaczenie mojej śmiałości i litość nade mną. Nie pamiętaj na moje niezliczone grzechy, lecz gorliwością moich serdecznych pragnień wzruszony patrz na łzy szczere, które wylewam. Błagam Cię, o mój Boże! miej litość nad duszami, które prędko lecą na zatracenie, wspieraj Twój Kościół, wstrzymaj ten potok nieszczęść, które go trapią, i spraw, niech jaśnieje w pośród ciemności nas otaczających światło Twojej wiecznej prawdy.

za: Dzień chrześcijanina katolika 1833r.